O alumnado de cinco anos participando nas actividades propostas pola Cruz Vermella.
sábado, 24 de mayo de 2014
XOGAMOS E ESCOITAMOS...
Recibimos o luns día 12 a visita da Cruz Vermella de Vilalba .
O alumnado de cinco anos participando nas actividades propostas pola Cruz Vermella.
LAURA E FANY CONTARONNOS UN CONTO
O alumnado de cinco anos participando nas actividades propostas pola Cruz Vermella.
sábado, 17 de mayo de 2014
viernes, 16 de mayo de 2014
CELEBRAMOS A SEMANA DAS LETRAS GALEGAS
Alí na beiriña fixemos unha solta de alevíns de troita
Agustín o presidente da Asociación río Ladra e os seus compañeiros cos alevíns
...................................................................................................................................................................
16 de Maio
Os nenos e nenas de catro anos estivemos no colexio Insua Bermúdez. Alí participamos cos compañeiros de catro anos. Ensinaronnos a facer moitos experimentos e aprendemos o nome de moitos centificos e centificas que fixeron cousas moi importantes para a humanidade.
SESION DE CONTACONTOS CON SUSANA
domingo, 11 de mayo de 2014
17 DE MAIO " DIA DAS LETRAS GALEGAS"
Xosé María Díaz Castro
Nacimiento | 19 de febrero de 1914 Guitiriz, Lugo, Galicia, España |
---|---|
Fallecimiento | 2 de octubre de 1990 Lugo, España |
Ocupación | Poeta y traductor. |
Cónyuge | María Teresa Zubizarreta Bengoechea |
Obras | Nimbos. |
Firma | |
Sitio web http://www.PoetaDiazCastro.com |
Estudió en el Seminario Santa Catalina de Mondoñedo, aunque no se ordenó, siendo profesor en Madrid desde 1948. Fue autor de una única obra, el poemario «Nimbos» (1961), que tuvo mucha influencia en los poetas en lengua gallega posteriores, por su perfección y por su preocupación por Galicia y los problemas básicos del ser humano, la vida, la muerte y el tiempo.
Díaz Castro suele ser encuadrado dentro de la Generación de 1936 al lado de poetas como Ricardo Carvalho Calero, Celso Emilio Ferreiro y Aquilino Iglesia Alvariño. En su obra se muestra una reflexión sobre el destino humano a través de la preocupación existencial y religiosa y de comunión con la naturaleza.
En uno de sus poemas más conocidos, «Penélope», reflexiona sobre una Galicia que permanece dormida, no despreciando, sin embargo, la esperanza para su tierra.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)